GEEF DE STICK DOOR: 5 vragen aan Leo de Vries

Wie zorgt ervoor dat de velden er altijd keurig bij liggen en hoeveel tijd gaat daar in zitten? Wie regelt de administratie of de inkoop van materialen? Wie plant de wedstrijden en regelt er scheidsrechters? Deze rubriek laat je kennis maken met onze vrijwilligers. Janine Drabbe gaf in maart de stick door aan Leo de Vries, omdat hij een geweldige man is voor onze club. Leo gaat altijd door, heeft een visie en neemt zijn verantwoordelijkheden.

Leo, vertel iets over jezelf en wat is je functie binnen LHC?

Janine, allereerst bedankt voor het doorgeven van de stick. In tegenstelling tot vorig jaar spreken we elkaar nog maar heel af en toe, maar ik vind het leuk dat je toch aan mij gedacht hebt. Mijn naam is Leo de Vries, 48 jaar en vader van Rik, Fleur en Tim (die alle drie hockey spelen bij de LHC). Op dit moment ben ik coach van MC1 en vanuit de TC (Technische Commissie) lijncoördinator van de jongens A, B en C.

Wanneer en waarom ben je actief geworden op de club?

Toen Rik, onze oudste zoon, in 2009 in de F-jes ging spelen werd er door de club een informatieavond georganiseerd voor de ouders van de kersverse hockeytalenten. De boodschap was duidelijk, rondom de wedstrijden van een team komt het een en ander kijken en een sportclub is grotendeels afhankelijk van vrijwilligers. Op die avond heb ik me, samen met Raymond Nijenhuis, aangemeld als coach van het team.
Het coachen bij de F-jes beviel erg goed, op de tactisch juiste momenten roepen "bitje in je mond”, "twee handen aan de stick” en "kom hier, even je neus afvegen” ging ons goed af. Uiteindelijk heb ik het team vier jaar samen met Raymond Nijenhuis gecoacht en als we elkaar treffen langs de lijn zijn er een paar anekdotes die altijd de revue passeren.
Na 4 seizoenen coachen bij de jongens ben ik overgestapt naar het meidenteam van Fleur. En ook dat doe ik nu alweer voor het vierde jaar. Op hetzelfde moment werd ik door leden van de TC gevraagd of ik als lijncoördinator voor de jongenslijn zitting wilde nemen in de TC.
Het werk voor de TC is erg leuk om te doen. Je zit daar, samen met enthousiaste gedreven collega’s, echt in het binnenste van de club. Je kunt echt iets toevoegen, dat geldt natuurlijk ook voor een rol in het bestuur en de andere commissies.

Wat is je leukste moment/herinnering aan LHC?

Ik heb heel veel leuke herinneringen aan de LHC maar het seizoen 2015-2016 met MD1 is wel echt een hoogtepunt. De meiden zijn in dat seizoen kampioen geworden en het was echt geweldig om te zien hoe ze zich hebben ontwikkeld. Ze zijn het seizoen begonnen in de tweede klasse waar ze 1e werden en promotie naar de 1e klasse afdwongen. Daar was het eerst even wennen maar na een gelijkspel en een verlies speelden de meiden hun beste wedstrijd van het seizoen tegen Union. Er werd nog niet gewonnen maar tegen een sterke(re) ploeg toonden de meiden veerkracht en kwamen terug van een 0-2 achterstand tot 2-2 (Union zou later ongeslagen winterkampioen worden, ze hadden alles gewonnen behalve de wedstrijd tegen onze meiden). Vanaf dat moment ging het team als een speer, met het kampioenschap in de 1e klasse tot resultaat.
Ook in de zaal deden de meiden het erg goed. Hoewel ze zelf net in de 1e klasse speelden werden ze ingedeeld bij een aantal teams die op het veld in de topklasse en subtopklasse uit kwamen. Uiteindelijk bleek alleen het topklasse team te sterk, de meiden werden tweede maar die tweede plek hebben we gevierd als een kampioenschap.
Een andere goede herinnering aan dat seizoen is de strafcornertraining op vrijdagmiddag. Wat begon als een eenmalig initiatief keerde wekelijks terug en ondanks dat de training vrijwillig was stond er iedere vrijdagmiddag een compleet hockeyteam klaar om met een training het weekend te beginnen.

Wat vind je goed en wat zou je verbeterd willen zien binnen LHC?

Het kan natuurlijk altijd beter maar wat mij betreft gaat er echt heel veel goed bij de LHC. De vele enthousiaste vrijwilligers, sommige voor de schermen maar ook veelal achter de schermen. Ik bezoek regelmatig andere clubs en dan valt me op dat ons complex in Lochem er toch altijd wel erg goed verzorgd bij ligt, zowel op als om het veld. De trainingen van Piet en zijn hulptrainers op de zaterdagochtend met veel ouders langs de lijn. De bar in het clubhuis waar we van vrijdagavond tot zondagmiddag terecht kunnen voor een drankje en een hapje. En soms moet je er even door iemand van buitenaf op gewezen worden wat er nog meer goed gaat. De coaches van SSV Ulm, die een aantal weken geleden bij ons op bezoek waren voor een oefenwedstrijd, waren zeer positief over de speelwijze (en de goede uitvoering er van) van onze teams.
En wat kan er dan beter? Bij een sportclub is het adagium ‘vele handen maken licht werk’ zeker van toepassing. We hebben veel vrijwilligers, maar ondanks dat kunnen we nog wel wat hulp gebruiken. Sommige functies zijn, naast een drukke baan of gezin, eigenlijk gewoon te veel werk voor 1 persoon. Dus als er zich nog meer enthousiaste vrijwilligers melden zal het nog beter gaan op de LHC.

Aan wie geef jij de stick door en waarom?

Ik geef de stick door aan Ingrid Middag. Ingrid is ook een van die mensen die je veelvuldig tegenkomt op de club. ’s Ochtends voor dag en dauw om de teamfoto’s te maken, op zondagmiddag om een vrijwilligersdag in goede banen te leiden of om foto’s van de wedstrijden voor op facebook te maken. Ingrid, ik heb begrepen dat je uit het bestuur bent getreden maar dat je betrokken blijft bij de club. Wat ga je doen?

Wil je ook graag iets doen voor onze mooie club, dan kun je contact opnemen met Ingrid Middag van de Vrijwilligerscommissie: 06-14382065 (of [email protected])